زراعت سير

اصله آنها در روي رديف 5/7 تا 15 سانتيمر  و فاصله رديفها از يكديگر 20 تا 40 سانتيمتر باشد. هرچه منطقه كشت سردتر باشد عمق كاشت نيز بايد كمي بيشتر شود تراكم كاشت، زماني بيشتر در نظر گرفته مي شود كه خسارتي به مزرعه وارد شوديا زماني كه خاك خيلي حاصلخيز باشد.فاصله بيشتر بين رديفها باعث كنترل آسانتر علفهاي هرز و نفوذ بيشتر نور خورشيد مي شود.

كاشت متراكم تر در داخل رديفها و بين رديفها مي تواند عملكرد را افزايش دهد اما هزينه كاشت نيز افزايش مي يابد. كاشت نزديك به هر در داخل رديفها اندازه پيازها را تا اندازه اي كاهش مي دهد. بنابر اين نسبت عملكرد ممكن است كم شود. سيرچه ها را بايد به طور قائم كه قاعده آنها در پايين باشد در خاك قرارداد تا عملكردبيشتر شود از آنجايي كه سيرچه ها در ته حفره بايد با فشار قرار داده شوند و خاك اطراف و روي آنها نيز تحت فشار قرار گيرد تا هوايي در اطراف سيرچه ها نماند. كاشت دستي موثر تر است . دركاشت سرچه ها ، مي بايست پوسته هاي كمي داشته باشند. از سيرچه هاي ناسالم و صدمه ديده نبايد براي كاشت استفاده كرد چون ممكن است حامل بيماري هايي مانند پوسيدگي سفيد، پوسيدگي قاعده و نماتدها باشد.

نوع خاك مي تواند در تعيين فواصل آبياري و ميزان آب مصرفي در هر دوره مؤثر باشد. به طوري كه در خاكهايي با بافت سبكتر دور آبياري كوتاهتر و ميزان آب مصرفي در هر دوره كمتر مي باشد. در حالي كه در خاكهاي با بافت سنگين تر مي توان دور آبياري با افزايش داد. گفتني است كاهش مدار آبياري در خاكهاي سنگين موجب افزايش رطوبت خاك شده و ميتواند باعث توسعه بيماريهاي قارچي گردد.

انتخاب پيازبذري سير براي كاشت

اهميت كيفيت بذر برابر با عمليات زراعي مناسب است . سير كاران بايد بخشي از سير توليدي خود را براي كاشت سال آينده نگهداري كنند. در انتخاب بذر اندازه پياز مهمتر از اندازه سيرچه است. درحالي كه بعضي از كشاورزان بزرگترين پيازها را انتخاب مي كنندكه براي كاشت مجدد ظاهري خوب دارند. كشاورزان باتجربه اظهار مي كنند كه پيازهاي بزرگ بذر ضعيفي مي دهند. تعجب نبايد كرد اگر پيازهاي كوچك گاه گاهي سيرچه هاي بزرگي توليد كنند. به همين ترتيب ، كاشت سيرچه هاي بزرگ ضرورتا بيشترين عملكرد را توليد نمي كند. سيرچه هاي با اندازه متوسط بيشترين عملكرد اقتصادي را دارند . در حالي كه سيرچه هاي كوچك ممكن است به طور مناسب تكه تكه نشوند. براي نگهداري سيرچه بذري، پيازهاي كوچك را حذف كنيد. بزرگترين ها را براي خوردن يا فروش استفاده كنيد و اندازه هاي متوسط  و سالم را براي كشت مورد استفاده قرار دهيد.

 باغ ایرانی  :  09124682490

آبياري سیر

سير، به خشكي حساس است و رطوبت مناسب براي رشد آن ضروري است. تنش رطوبت رشد اوليه و تكثير پيازها را تحت تأثير قرار داده و باعث مي شود سيرچه ها كوچكتر شده و در زمان برداشت پيازهاي كوچك توليد شوند.نوع خاك مي تواند در تعيين فواصل آبياري و ميزان آب مصرفي در هر دوره مؤثر باشد. به طوري كه در خاكهايي با بافت سبكتر دوره آبياري كوتاهتر و ميزان آب مصرفي در هر دوره كمتر مي باشد. درحالي كه در خاكهاي با بافت سنگين تر مي توان دور آبياري را افزايش داد.گفتني است كاهش مدار آبياري در خاكهاي سنگين موجب افزايش رطوبت خاك شده و مي تواند باعث توسعه بيماريهاي قارچي گردد.

آفتابگردان زودتر از ديگر گياهان در شرايط تنش آب پژمرده مي شود. مي توان‌ آن را به عنوان شاخص زمان آبياري در اطراف مزارع سير كشت كرد. آخرين آبياري را حدود سه هفته تا يك ماه قبل از بر داشت و يا زماني كه برگها زرد مي شوند و بخش هاي فوقاني خشك شده و شروع به ريزش مي كنند، بايد قطع كرد.

آفات و بيماريها

زرد شدن برگهاي گياه سير در ابتداي بهار اگر مربوط به مرگ زمستانه ، تنش آب آ مصرف كود نباشد مربوط به بيماري است و بايد از سطح مزرعه حذف شوند.بيماريهاي اصلي سير شامل پوسيدگي فوزاريومي قاعده، كپك پني سيليوم و ويروسها مي باشد. فوزاريوم قارچي خاكزي است كه در خاك گرم و مرطوب رشد مي كند و باعث از بين رفتن ريشه هاي سير مي شود. اولين علائم آن زرد شدن نوك ساقه ها و مرگ آنها در بهار است. پني سيليوم در طي انبارداري مشكل آفرين است . زماني كه كپك سبزآبي در قاعده پياز بويژه در سيرچه هاي صدمه ديده ظاهر مي شود. عصاره سير خاصيت قارچ كشي دارد اما خود سير در سالهاي مرطوب دچار بيماريهاي قارچي مي شود كه خسارت ممكن است به بيش از 50 درصد برسد.

كاهش رشد، كمبود رطوبت و عدم حاصلخيزي خاك باعث مي گردد كه ويروسها صدمه بيشتري به گياه سير وارد كنند.علائم ويروسها شامل موزائيكي شدن ، خط خط سدن، نقطه نقطه شدن و موجي شدن برگها و پيچيدگي آنها مي باشد. اگر يك سيرچه داراي نقاط قهره اي رنگ باشد احتمالاً آلودگي ويروسي به تمام سيرچه هاي پياز گسترش پيدا كرده است. شته ها ناقل ويروسها هستند. از حشرات آفات مي توان مگس پياز ، تريپس و كرمهاي مفتولي را نام برد. تماتدها نيز به سير حمله مي كنند و باعث خسارت مي شوند.

سيرچه هاي آلوده و ناسالم را نبايد براي كشت استفاده كرد. چون باعث گسترش آلودگي در مزرعه خواهند شد. كشت خيلي زود در پاييز، شرايط را براي پوسيدگي سيرچه ها فراهم مي كند. دركل ، بيماريهايي كه بر ساير آليوم ها خسارت وارد مي كنند، بر سير نيز اثر مي گذارند. بنابراين هرگز نبايد سير را بعد از پياز كشت كرد. سير را بايد هميشه در يك تناوب سه ساله با يك لگوم و گياهي با رشد مناسب مانند گندم سياه كشت كرد تا با اسپورهاي بادوام خاكزي مقابله شود. كاشت گياهي مانند هميشه بهار در حاشيه ، بسياري از آفات را دور مي كند. البته در مقايسه با ديگر گياهان زراعي سير آفات كمي دارد و به عنوان عاملي براي محافظت گياهان زراعي ديگر استفاده شده است.

برداشت سیر

برداشت عملياتي است كه بيشترين هزينه كارگري را در بر دارد و تصميم گيري براي زمان برداشت بسيار بحراني است. پيازهايي كه خيلي زود برداشت شوند كوچك خواهند بود و در طي عمل آوري چروك خورده و به خوبي انبار نخواهند شد. پيازهايي كه خيلي دير برداشت شوند درمعرض كپك ها قرار گرفته و پوشش هاي حفاظتي خود را از دست مي دهند. هواي تابستاني گرم و خشك باعث زودتر رسيدن محصول شده در حالي كه آب و هواي باراني برداشت را به تأخير مي اندازد. برداشت معمولاٌ اواخر تيرماه و در روزي خشك انجام مي شود.

برداشت سير زماني است كه 50 تا 75 درصد از برگها زرد شوند.نوك برگها شروع به خشك شدن نمايد. تغيير رنگ دهد ، خم شود و رشد بخش هاي هوايي متوقف شده باشد. در اين حالت برگهاي پاييني قهوه اي شده اند براي فروش سير به صورت تازه، برداشت كمي زودتر بايد انجام شود(برگهايي كه كمي سبز هستند) تا كيفيت بهتر باشد.

عمل آوري و انبار كردن

بين برداشت و فروش يا مصرف سير عمليات متعددي بايد صورت گيرد. قبل از انبار كردن، نياز است يك تا دو هفته عمل آوري (خشك كردن به منظور جلوگيري از كپك زدن) در فضايي با تهويه مناسب و محافظت شده از نور خورشيد انجام شود. عمل آوري زماني بحراني تر است كه گياه زودتر يا سبزتر برداشت شود. گياهان برداشت شده را مي توان در ظروف سربسته سبزيجات عمل آوري نمود يا در انبار بصورت دسته آويزان كرد تا در هوا خشك شوند. عمل آوري مقدماتي يا خشك شدن پيازها اگر بصورت انبوه (فله) در فضاي آزاد انجام شودبايد براي محافظت سيرها از نور خورشيد، با بخشهاي هوايي گياهان يا سايه بان پوشانده شوند و همچنين بستر زير سير زمين كاملاً خشك باشد.

 باغ ایرانی  :  09124682490

آب و هوا بعد از برداشت بايد خشك باشد چون برگهاي سير در ظروف برداشت براي مدت طولاني حفظ خواهند شد. سريع خشك كردن پيازها ممكن است باعث خرد شدن سيرها شود. شستن پيازها زماني لازم است كه در خاك رس رشد كرده باشند. سپس پيازها را بايد در محلي با تهويه مناسب ، خنك و تاريك انبار كرد. اگر سير براي خوردن مورد نظر باشد بايد در صفر تا دو درجه سانتيگراد با 60 تا 70 درصد رطوبت نسبي انبار شود. حفظ رطوبت نسبي براي سير كمتر از ديگر سبزيجات مانع از كپكها شده و رشد ريشه را متوفق مي كند. اگر سير در محلي خنك و با تهويه مناسب نگه داشته شود شش ماه تا يكسال حفظ خواهد شد. سير برداشت شده را بايد دور از ديگر سبزيجات انبار كرد چون بوي سير به آساني منتقل مي شود.

سيرچه هاي بذري را بايد در بالاتر از 10 درجه سانتيگراد و رطوبت نسبي 70-65 درصد انبار كرد و نبايد يخ زده شوند. چون سير بين 5 تا 10 درجه سانتيگراد به سهولت سبز مي شود(شكستن خواب)، از نگهداري در اين دامنه درجه حرارت بايد اجتناب كرد.