نهال خرمالو : (Diospyros (Persimmon
خرمالو بومی آسیا و کشور چین است و سپس به سایر نواحی آسیای شرقی برده شد. در اوایل قرن نوزدهم میلادی به اروپا و آمریکا برده شد و کاشت و پرورش یافت. در اساطیر یونان باستان به خرمالو الهه آتش یا The fire of zeuz میگفتند.
کاسه گل خرمالو همراه با میوه آن چیده میشود، ولی هنگامی که میوه کاملاً رسیده میشود، کاسه گل بهآسانی از میوه جدا میگردد. در ارقام خرمالو رنگهای مختلف قرمز و نارنجی روشن تا رنگ تیره وجود دارد. هسته داخل میوه در حالت نارس بادامی شکل است. قطر میوه میوه از 5/1 تا 9/1 سانتیمتر در اشکال گوناگون کرهای، بشقابی و بلوطی شکل متغیر است و شامل دو گونه گس و غیرگس میشود. میوههای گس تا قبل از ریخته شدن گس هستند و هنگامی که میرسند شیرین و نرم میشوند. گونههای غیرگس زمانی که کال هستند کمتر گس هستند و حالت گس خود را خیلی زود از دست میدهند و در حالت رسیده سفت هستند.
تکثیر:
تکثیر این گیاه به روش جنسی کمتر صورت می گیرد و اکثر از طریق کشت بذر امکان پذیر است. برای این منظور باید بذر را از رقم خرمندی استفاده کرد. این رقم میوه های کوچکی دارد که قابل خوردن نیست و فقط به منظور تکثیر به کار می رود. روش کار به این شرح است که ابتدا بذر میوه را خارج کرده و دراواخر پاییز یا اوایل زمستان، چند عدد بذر را فشرده در یک نقطه در خزانه اول کشت می کنند تا نهال تولید شود. این بذرها بعد از رفع خطر سرما جوانه می زنند نهال رشد کرده در سال اول، در سال دوم در پاییز یا اوایل زمستان در خزانه دوم کشت می شود.حال در سال سوم به منظور تکثیر درخت خرمای مورد نظر، از آن پیوندک تهیه کرده و در بهار بر روی پایه پیوند می زنند و در پاییز به زمین اصلی انتقال می دهند.
آبیاری:
این گیاه به خشکی حساس است و به خصوص در فصل گرما نیاز آبیاری بیشتری دارد و باید آبیاری منظم انجام شود. البته باید توجه داشت که آبیاری بیش از حد باعث می شود که ریشه دچار کمبود اکسیژن شده و بارزترین علامت غرقابی، ریزش میوه های آن است.
خاک:
بهترین بستر کشت این گیاه، خاک سبک، نفوذپذیر، حاصلخیز و با زهکش بسیار مناسب است و آب ایستاده برای آن نامناسب است.
نور و دما:
خرمالو بومی مناطق نیمه گرمسیر است و در کل آفتاب دوست بوده و بهترین منطقه برای رشد آن، مناطقی خنک و معتدل و با آفتاب کافی و مناسب است. این گیاه می تواند سرما را تحمل کند ولی در بهار اگر دچار سرمای دیررس بهاره شود، شاخه های یکساله آسیب می بیند بنابراین باید اطراف گیاه را پوشاند تا از یخ زدگی در امان بماند.
مراقبتها:
لکه های سوخته ، ترک خوردن و ریزش میوه، گلدهی زود هنگام از جمله علائم بیمار شدن گیاه است.
در زمانی که قرار است نهال که پیوند بر روی آن انجام شده، در زمین کشت شود، باید نهال تا همان قسمتی در خاک کشت شود که در خزانه کشت شده بود.
خواص:
خرمالو سرشار از ویتامین A، بتاکاروتن، ویتامینهای B1، B2، B3 و ویتامین C و همچنین مواد معدنی مختلف مورد نیاز بدن را مانند کلسیم، گوگرد، آهن، فسفر، منیزیم و پتاسیم است. به همین دلیل برای کودکان که در حال رشد هستند توصیه می شود.
خرمالو سرشار از بتاکاروتن است که این ماده تقویت کننده سیستم ایمنی است و میتواند از بروز بیماریهای قلبی عروقی، سرطان و التهاب جلوگیری کند.
در درمان اسهال خونی، مصرف آن به صورت ناشتا بسیار مفید است.
این میوه برای درمان گلو درد مناسب است و سینه را نرم می کند.
خرمالو سرشار از پتاسیم و کلسیم است که با فشار خون و کلسترول بالا مقابله می کند.
این میوه به دلیل داشتن آب فراوان و در نتیجه خاصیت ادرارآور آن، برای دفع سنگ کلیه و سنگ مثانه مناسب است.
از برگ درخت خرمالو دم نوش تهیه می شود که به دلیل داشتن مواد خاص در بافتهای خود، ضد سرطان و ضد فشار خون است و باعث کاهش آلرژی در بدن می گردد.
فیبر خرمالو بالاست که این ماده باعث می شود باکتریهای مفید روده افزایش و باکتریهای مضر کاهش یابند.
پرورش درخت خرمالو
گیاه خرمالو آفتاب دوست است و در مناطق محصور و در مناطقی که دارای آب و هوای خنک و معتدل با آفتاب کافی است دارای رشد و عملکرد مطلوبی است و در مناطقی که هوا کمی سرد است باید اطراف آن محصور گردد تا از خسارات ناشی از سرما و یخزدگی محافظت گردد. خرمالو در عین حال گیاهی مقاوم به سرما است. گیاه خرمالو در مناطق گرم و نیمه گرم تا 12- درجه سانتیگراد را تحمل مینماید، ولی به سرمای زمستان نیازمند است.
درخت خرمالو در دامنه وسیعی از خاکهای مختلف با بافت متوسط و زهکشی مناسب و حاصلخیز و حتی در خاکهای رسی با بافت سنگین رشد مینماید. این درخت در مناطقی که اسیدیته خاک بین 5/6 تا 5/7 باشد دارای رشد مطلوب است و تحمل آن نسبت به خشکی و کمی آب قابل ملاحظه است، ولی آبیاری آن با آب کافی، عملکرد محصول را به نحو قابل توجهی افزایش میدهد. درخت خرمالو دارای ریشههای قوی است و هنگام غرس نهال خرمالو باید در گودالی عمیق کاشته شود. زمان رسیدن به حداکثر محصول به 7 الی 10 سال زمان نیاز دارد.
میوه خرمالو زمانی که رنگ گرفته و قرمز شد، هنوز نرسیده است و میوه نارس آن حاوی مقدار زیادی تانن است. بهتر است که میوه روی درخت بماند تا عمل رسیدن اتفاق بیفتد ولی چنانچه شرایط مساعد نباشد و سرما و یخبندان در فصل پاییز زودتر شروع شود میوه را نیمه نارس برداشت کرده و عمل رسیدن میوه در انبار صورت می گیرد.
در زمان کاشت درخت خرمالو پیوندی نکات ذیل بایستی مورد توجه قرار گیرند:
1- زمان کاشت خرمالو پیوندی حدود 15 اسفند ماه است. چنانچه زودتر جهت کشت اقدام شود، احتمال بروز سرمازدگی نهال زیاد است، چون به عمل جابهجایی حساس است .
2- نهال پیوندی در موقع کاشت حتماً تا همان محلی که در خزانه زیر خاک بوده در محل کاشت در زیر خاک قرار گیرد. نکته قابل اهمیت این است که عمیق کاشتن نهال و سطحی کاشتن هر دو مضر است .
3- در زمان کاشت از دادن هرگونه کود حیوانی و کود شیمیایی خودداری شود. عمل تقویت از سال دوم شروع شود که بهتر است از همان ورز استفاده گردد .
4- پس از کاشت، عمل آبیاری یک نوبت انجام شود و تا نهال خرمالو جوانه نزده است، آبیاری دوم صورت نگیرد .
5- از سال دوم عمل سربرداری و هرس فرمدهی طی دو تا سه سال انجام گیرد .
بعد از کاشت نهال خرمالو در محل اصلی، بعد از سال دوم باید عمل کوددهی و تقویت انجام گیرد. در سالهای بعدی باید به این نکته توجه کرد که میوه خرمالو روی شاخههای یک ساله است؛ یعنی در فصل خزان اگر هرسی صورت گیرد، شاخه سال قبل که محل تولید میوه است نبایستی حذف شود .
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.