نگهداری از سرخس برگ شمشیری – سرخس بوستون
معرفی و آموزش تکثیر گیاه سرخس
آبیاری:
سرخس بوستون به بستر کاشتی مرطوب اما نه خیس و غرقابی نیاز دارد. رطوبت هوا نیز در رشد این گیاه بسیار مؤثر است زیرا اگر رطوبت هوا به زیر ۸۰٪ نزول کند می‌بایست عمل غبار پاشی برگسار را به شکل روزانه انجام داد. کمبود رطوبت محیط یکی از عوامل قهوه‌ای شدن و سوختن حاشیه برگ‌های این گیاه است. همچنین در صورت خشکی هوا می‌توان برای تأمین رطوبت مورد نیاز این گیاه وجود دارد بدین صورت که ابتدا یک زیر گلدانی را که بزرگتر از زیر گلدانی گیاه است تهیه کنید و داخل آن را تا لبه آن سنگریزه‌های درشت بریزید. سپس زیرگلدانی را تا نیمه ارتفاع دیواره آن آب بریزید و گلدان سرخس را بر روی سنگریزه‌ها قرار دهید. مراقب باشید تا ته گلدان سرخس با آب موجود در زیر گلدانی دوم، تماس نداشته باشد.
نور:
اگر چه این گیاه مکان کم نور را به خوبی تحمل می‌کند اما وجود نور متوسط تا کامل در محیط به رشد خوب آن کمک می‌کند. به هر حال این گیاه را به دور از نور مستقیم آفات نگهدارید. نور مستقیم آفتاب موجب چروکیدگی برگها می‌شود و لکه‌های قهوه‌ای رنگ در حاشیه یا پهنک برگها تولید می‌شوند.
دما:
سرخس سرمای هوا را تا ۱۰ درجه سانتیگراد و گرما را تا ۳۰ درجه تحمل می‌کند اما بهترین دما برای آن ۲۲-۱۶ درجه است. در هوای گرم باید میزان رطوبت هوا را افزایش داد.
خاک:
به خاکی همیشه مرطوب نیاز دارد که البته غرقابی نشود. همچنین خاک باید غنی از مواد غذایی باشد و بافتی سبک با زهکشی مناسب داشته باشد. به عنوان مثال مخلوط خاکی که از سوی کالج کشاورزی دانشگاه جورجیای ایالات متحده برای این گیاه مناسب معرفی شده است عبارت است از: ۱/۳ قسمت خاک لومی+۱/۳ قسمت شن یا پرلایت+ ۱/۳ قسمت خزه پیت موس اسفاگنوم+ یک قسمت کود گاوی بسیار پوسیده+ نصف پیمانه زغال+نصف پیمانه سنگریزه کوچک.
آفات و بیماریهای سرخس:
این گیاه را معمولاً بیماریهای قارچی همانند لکه برگی و پوسیدگی ریشه تهدید می‌کند تا آفات. برای جلوگیری از شیوع بیماریهای قارچی از بستر کاشت ضدعفونی شده استفاده کنید و گیاهان را در صبح آبیاری کنید تا با رسیدن شب رطوبت اضافه بستر کاشت از آن خارج شده باشد. وجود آب اضافه و غرقاب بودن بستر کاشت در طی شب یکی از عوامل تحریک کننده فعالیت عوامل بیماریهای قارچی است. البته آفاتی همانند شپشک آرد آلود و دیگر شپشکهای گیاهی و مگس سفید بخصوص زمانی که محیط خشک است ممکن است مشکلاتی را ایجاد کند. شپشک های گیاهی موجب زردی و زیرش برخی از برگچه‌ها و حتی مرگ کل گیاه می‌شوند.
هرس سرخس:
سرخس اصولاً برگساری انبوه دارد که این خود یکی از دلایل جذابیت این گیاه است. اما ازدحام فراوان برگسار از دلایل تحریک شیوع برخی بیماریهای قارچی است همچنین تماس بیش از اندازه برگسار موجب قهوه‌ای شدن حاشیه برگسار خواهد شد. بنابراین در صورت ازدحام برگسار بخصوص در مرکز گیاه، یا گیاه را با عمل تقسیم بوته کوچک کنید و از یک گیاه دو یا چند گیاه تهیه کرده و هر یک را به شکل گیاهی مستقل بکارید و یا آنکه از تعداد برگسار آن البته در طی چند مرحله کم کنید.
چگونگی تکثیر گیاه سرخس:
سرخس را می توان به دو رورش تکثیر کرد:
زمانی که گیاه ساقه های رونده ریشه زا تولید می کند در صورت تماس انتهای ساقه ها با خاک گیاهان کوچک بوجود می آیند که پس از ریشه دار شدن، با جدا کردن و پرورش آنها می توان گیاهان جدیدی تولید کرده این روش زمانی که گیاه در طول بهار و تابستان فعالی است عملی خواهد بود برای این روش گلدانهایی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست بذر و قلمه یا کمپوست گلدانی مناسب خواهد بود. خاک را به اندازه کافی مرطوب کنید و دمای محیط را ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد نگاهدارید
روش دیگر تکثیر سرخس، استفاده از هاگهای بوحود آمده در سطح زیرین برگها است. هاگها را روی یک صفحه کاغذ سفید جمع آوری کنید و در سینی بذر حاوی کمپوست بذر و قلمه، به شکل پراکنده روی سطح خاک بکارید. گلدان یا سینی بذر را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و در دمای ۲۱ درجه سانتیگراد نگاهدارید.
زمانی که سرخسها جوان تقریبا ۵/۲ سانتیمتر شدند، آنهار ا بیرون آورده و هر یک را در گلدانی با قطر دهانه ۶ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی بکارید و زمانی که بزرگتر شدند. گلدانها را نیز بزرگتر کنید. گیاه را همیشه دور از تابش مستقیم خورشید بگذارید. بهتر است آبیاری از زیر انجام گیرد یعنی گلدان را در بشقابی قرا داده و آب را داخل بشقاب پر کنید. ضمنا گاهی گیاه را با یک سمپاش کوچک خیس نمایید.
– کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۱ گرم در لیتر، هر هفته یکبار، از فرودین تا شهوریور، مصرف کرد
خاک جنگلی و یا خاکبرگ، برای رشد سرخس مطلوب ومناسب است سرخس طالب رطوبت بالاست ولی هنگام آبیاری باید دقت نمایید که بر روی برگ ها آب ریخته نشود.
– سرخس را می توان به دو رورش تکثیر کرد. زمانی که گیاه ساقه های رونده ریشه زا تولید می کند در صورت تماس انتهای ساقه ها با خاک گیاهان کوچک بوجود می آیند که پس از ریشه دار شدن، با جدا کردن و پرورش آنها می توان گیاهان جدیدی تولید کرده این روش زمانی که گیاه در طول بهار و تابستان فعالی است عملی خواهد بود برای این روش گلدانهایی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست بذر و قلمه یا کمپوست گلدانی مناسب خواهد بود. خاک را به اندازه کافی مرطوب کنید و دمای محیط را ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد نگاهدارید
– روش دیگر تکثیر سرخس، استفاده از هاگهای بوحود آمده در سطح زیرین برگها است. هاگها را روی یک صفحه کاغذ سفید جمع آوری کنید و در سینی بذر حاوی کمپوست بذر و قلمه، به شکل پراکنده روی سطح خاک بکارید. گلدان یا سینی بذر را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و در دمای ۲۱ درجه سانتیگراد نگاهدارید.
– زمانی که سرخسها جوان تقریبا ۵/۲ سانتیمتر شدند، آنهار ا بیرون آورده و هر یک را در گلدانی با قطر دهانه ۶ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی بکارید و زمانی که بزرگتر شدند. گلدانها را نیز بزرگتر کنید. گیاه را همیشه دور از تابش مستقیم خورشید بگذارید. بهتر است آبیاری از زیر انجام گیرد یعنی گلدان را در بشقابی قرا داده و آب را داخل بشقاب پر کنید. ضمنا گاهی گیاه را با یک سمپاش کوچک خیس نمایید.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.