شرایط کاشت نهال بادام

 ایران با تولید شش درصد، در رتبه پنجم تولیدکنندگان این میوه قرار دارد. ۴۹٪ دانه بادام را روغن تشکیل می‌دهد که ۶۲٪ آن اولئیک اسید غیر اشباع، ۲۴٪ لینولئیک اسید غیر، و ۶٪ آن پالمیتیک اسید اشباع است. مقدار انرژی موجود در هر ۱۰۰ گرم مغز بادام، ۵۷۶ کیلوکالری است و کاشتن درخت بادام در باغچه خانه راحت است. دقت کنید که گیاهتان باید نور خورشید ببیند و در فصل تابستان هفته‌ای یک بار آبیاری شود.

شرایط کاشت نهال بادام

آب و هوا:
ایران در عرض جغرافیایی ۴۰ – ۲۵ درجه شمالی واقع شده است . و اصولاً مناطق بادام کاری در دنیا در عرض ۵۵-۳۰ درجه شمالی واقع گردیده اند. بعبارتی بغیر از استانهای جنوبی و شمالی کشور(حاشیه خلیج فارس، دریای عمان و دریای خزر) سایر مناطق کشور در صورت فراهم گردیدن سایر فاکتورهای آب و هوائی می ،توانند به کشت بادام اختصاص یابند.
بادام درختی است که در شرایط آب و هوای مدیترانه ای در نواحی که دارای تابستانهای گرم و خشک و زمستان ملایم باشند به خوبی رشد میکند، ولی این درخت را در مناطقی که دارای زمستانهای سرد می باشد پرورش می دهند تا نیاز سرمایی آن رفع شود. نیاز سرمایی بادام حدود۵۰۰-۱۰۰ ساعت دمای صفر تا ۷ درجه سانتیگراد بسته به رقم می باشد.
درجه حرارت لازم برای رشد و تکامل حداقل ۱۰ درجه سانتیگراد و حداکثر ۴۵ درجه سانتیگراد و اپتیمم ۲۳ درجه سانتیگراد می باشد. طول دوره رشد بادام ۲۴۰-۱۵۰ روز می باشد. دمای مناسب برای محصول دهی مناسب بطور میانگین ۲۵-۲۰ درجه سانتیگراد و حداکثر ۳۵ درجه سانتیگراد می باشد.
درجه حرارت لازم برای آغاز فعالیت درخت و بیدار شدن از خواب زمستانی میانگین ۶ + درجه سانتیگراد می باشد، حداقل دمائی که درخت بادام می تواند تحمل کند ۲۲- درجه سانتیگراد می باشد.
بادام به سرمای دیروقت بهاره حساس است لذا مصون بودن نسبی منطقه از سرمای بهاره دیروقت الزامی است .
در دامنه های مشرف به جنوب گلدهی سریعتر اتفاق می افتد اما خطر سرمازدگی بهاره را افزایش میدهد.
درجه حرارت ۱- تا ۲- درجه سانتیگراد باعث سرمازدگی چغاله بادام می باشد. حرارت ۲- تا ۴- درجه سانتیگراد باعث سرمازدگی گل باز شده می گردد. حرارت ۴- تا ۶- درجه سانتیگراد باعث سرمازدگی در مرحله ظهور گلبرگها میشود.
درجه حرارت مناسب برای گرده افشانی ۲۵-۱۵ درجه سانتیگراد می باشد. وجود حرارت مناسب برای فعالیت زنبور عسل ۲۱+ درجه سانتیگراد می باشد.
هوای ابری و بارانی در تابستان باعث تشکیل لکه های قهوه ای در روی پوست میوه در حال رسیدن خواهد شد.
درمناطق احداث باغ بادام بایستی امکان تهیه آب با در نظر گرفتن میران نزولات آسمانی وجود داشته باشد،ولی پرورش این درخت بصورت دیم نیز با رعایت اصول فنی امکان پذیر است.
از کشت و پرورش بادام در مناطقی با رطوبت نسبی بالای ۷۰ درصد باید خودداری کرد ،اما رطوبت نسبی کمتر از ۲۰ درصد توام با دمای بیش از ۳۵ درجه سانتیگراد نیز عمل لقاح را دچار اختلال می کند.
باد ملایم برای گرده افشانی مفید است ولی بادهای با سرعت بیش از ۱۵ متر در ثانیه بویژه در روزهای بارانی برای گرده افشانی مضر است.

خاک:

بادام در خاکهای رسی سنگین و مرطوب رشد مناسبی ندارد ، وجود خاکهای نیمه سنگین از نوع شنی رسی و سنگلاخی برای پرورش بادام مناسب است و عمق خاک باید حداقل ۳ متر باشد. درختان بادام در خاکهائی با بافت لومی یکدست و با عمق زیاد بیشترین محصول را تولید می کنند.این خاکها ترکیبی بهینه از نفوذپذیری همراه با حفظ آب و تهویه اطراف دارند. خاکهای لومی نسبت به خاکهای شنی به دلیل ویژگی حاصلخیزی آنها و حفظ بهتر رطوبت ارجح بوده و امکان مدیریت بهتر آبیاری را دارند. همچنین نسبت به خاکهای رسی ـ لومی و خاکهای سیلتی رسی، لومی و خاکهای رسی برتری دارند. زیرا امکان زهکشی و تهویه در این گونه خاکها به رطوبت بیشتر از خاکهای ریز بافت است.
مقاومت بادام به خاکهای آهکی نسبتاً زیاد است پس می توان در مناطقی که به این دلیل محصول دیگری کاشته نمیشود نسبت به کاشت این محصول اقدام کرد. بادام ۲۰ تا ۳۰ درصد آهک در خاک را تحمل می کند، همچنین بادام شوری کمتر از ۴ میلی موس بر سانتی متر با کاهش عملکرد کمتر از ۱۰ درصد را تحمل می کند. اسیدیته مناسب ( pH ) برای پرورش بادام حداقل ۵/۵ و حداکثر ۵/۸ باشد. خاکهای ایران غالباً دارای pH بالا بوده که کاهش آن یکی از اساسی ترین راهکارها برای برطرف کردن نیازهای غذائی گیاهان به منظورتسهیل در جذب مواد غذائی می باشد.

آبیاری:
قبل از انتخاب و طراحی سیستم آبیاری نباید زمین را آماده ساخت زیرا این عوامل بر دامنه تسطیح خاک ورزی مورد نیاز اثر می گذارد. سیستم های تحت فشار بویژه سیستم قطره ای در حداقل کردن محدودیت های فیزیکی خاک بسیار موثر تر از سیستم های آبیاری سطحی هستند.
دستیابی به یکنواختی در سیستم های آبیاری تحت فشار بیشتر به طراحی سیستم های هیدرولیک، توزیع هوائی آب مصرفی و نگهداری سیستم بستگی دارد تا خاکهای مختلف. سیستم های قطره ای سطحی آب را به مقدار بسیار کم و با کنترل دقیق به کار می برند و بسیار بهتر با نفوذپذیری خاک انطباق می یابند. هنگامیکه مقدار کم آب آبیاری در دفعات زیاد به طوری به کار رود که با مصرف آب گیاه انطباق یابد نتایج بهتری در بر خواهد داشت.
نیاز آبی بادام بر حسب منطقه و رقم ۸-۶ هزار متر مکعب برای هر هکتار در سال می باشد. در آبیاری قطره ای نیاز آبی حدود ۶-۴ هزار متر مکعب برای هر هکتار در سال می باشد. بادام به علت داشتن ریشه های قوی بطور کلی به آبیاری کمی احتیاج دارد، در موقع گلدهی از آبیاری بادام بایستی خودداری گردد تا از ریزش گل و میوه کاسته شود.

تربیت:

هدف از تربیت درختان حفظ عادت رشد طبیعی درختان و بارآور کردن آنها و سهولت انجام کارها می باشد.
پس از اینکه درختان جدید کشت شدند سر نهال در ۸۰ سانتی متری بالای محل پیوند قطع می شود. در طول اولین فصل رشد، جوانه برداری بهاره یا تابستانه که رشد درخت در فصل اول را هدایت می کند می تواند نخستین هرس دوره خواب را تسهیل نماید،اما این عمل ضروری نیست. گاهی قطع شاخه های متقاطع، پاجوش و نرکها می تواند موثر باشد. به عنوان یک قاعده تا آنجا که ممکن است باید سطح برگ را بیشتر کرد تا رشد درخت به حداکثر برسد. هرس درخت بادام پس از اولین فصل رشد در تعیین شکل نهائی و عملکرد درخت بادام سرنوشت ساز است، دراین زمان است که باغداران شاخه های اولیه و دائمی درخت را که قرار است چهارچوب درخت را پس از هرس سایر شاخه ها تشکیل دهند انتخاب می کنند. حذف شاخه های غیراصلی غالباً نخستین هرس دوره خواب نامیده میشود.

شاخه برداری ( تنک کردن):
شاخه برداری برای بازکردن ، تنک کردن تاج و کنترل بلندی درخت به کار میرود. شاخه برداری با کاستن از چوب ، رقابت برای مواد غذائی را کاهش داده و در مجموع سبب تقویت شاخه های باقیمانده میشود. شاخه ها به طور کامل با بریدن آن در محل اتصال به شاخه اصلی بایستی حذف شوند.

گرده افشانی:
اکثر ارقام تجاری و عمده خود نابارده بوده و با حشرات و عمدتاً زنبور عسل دگر گرده افشانی میشوند گرده افشانی بادام توسط باد قابل توجه نیست و استفاده از دسته گلهای بادام برای گرده افشانی دگر سازگار نیز موثر است اما این روشها گران می باشند. جدول زیر ارقام مهم بادام و ارقام گرده افشان مناسب برای آنها را ارائه می کند.

محافظت از سرما:

محافظت از سرما می تواند از از بین رفتن محصول بدلیل سرمازدگی جلوگیری نماید و فعالیت و شدت سرمایی یخبندان در خلال شکوفه دهی و مراحل اولیه تولید میوه تعیین می کند که آیا بادام در ناحیه به خصوصی امکان تولید دارد یا خیر روشهای غیرفعال حمایتی شامل انتخاب محل، مدیریت مقدار آب موجود در خاک، پوشش زمین و کنترل تشکیل هسته یخ است. حفاظت فعال و مستقیم شامل استفاده از بخاری، ماشین های مولد باد ، فواره های زیر درختان، ریزفواره ها و آبیاری سطحی است.

تغذیه باغ بادام:
برای بیشتر گونه های گیاهی ۱۴ عنصر همراه با کربن ، اکسیژن و هیدروژن برای رشد و تولید مناسب ضروری هستند. مقدار این عناصر ضروری در یک گیاه بسته به گونه رقم زراعی و محیط تفاوت دارد. عناصر پرمصرف ( نیتروژن ، پتاسیم، فسفر، کلسیم ، منیزیم و گوگرد) برای ساخت و انجام وظیفه ترکیبهای آلی مثل پروتئین ها و اسیدنوکلئیک ها لازم هستند و یا به تنظیم pH و وضعیت آب سلول کمک می کند . ریزمغذی ها بیشترین نقش را در ساخت آنزیمها دارند اما آنها می توانند در فتوسنتز و ساختن غشاء سلولی نیز دخیل باشند. مواد غذائی بویژه کلسیم ، بر ، روی و مقدار زیاد نیتروژن ممکن است همچنین در ایجاد مقاومت به بیماریها و کیفیت محصول تاثیر گذار باشند. اگر مقدار آنها هم از حد معینی در خاک و یا در آب بیشتر باشد بعضی عناصر مانند کلر، بر و سدیم می توانند برای گیاه مسموم کننده باشند.
تغذیه در باغات بادام بایستی با توجه به آزمایشات خاک منطقه صورت پذیرفته باشد ولی توصیه های زیر در مورد تغذیه بادام بصورت عمومی صورت می پذیرد.

_کود دامی:
کود دامی به میزان ۳۰-۱۵تن در هکتار در هر سال یکبار بصورت چالکود در خلال پائیز و زمستان در اختیار باغ قرار میگیرد.

_کود شیمیائی:
انجام هر گونه توصیه کودی می بایست پس از انجام آزمایشات خاک وبرگ صورت پذیرد ، مع الوصف میزان توصیه کودی برای باغات جوان K,P,N به ترتیب ۴۵، ۴۵، ۱۵ کیلوگرم در هکتار و برای باغات بارور ۹۰= N ، ۹۰= ۵O ۲P و ۳۰= O۲K کیلوگرم در هکتار در سال می باشد.
ضمناً بصورت زیر نیز کاربرد کود شیمیائی برای هر درخت توصیه میشود. یک کیلوگرم سولفات آمونیوم با نیترات آمونیوم یا اوره ، ۲-۱ کیلوگرم سولفات پتاسیم ، ۱۵۰-۱۰۰ گرم اسیدبوریک ، ۱۰۰ گرم سولفات مس ، ۱۰۰ گرم سولفات منگنز ، ۲۵۰ گرم سولفات روی ، ۱۵۰-۱۰۰ گرم سکوسترین آهن
۵-۳ بار محلول پاشی با کلروکلسیم پنج در هزار در زمان رشد میوه تا یک هفته قبل از برداشت و دو نوبت محلول پاشی جهت افزایش Fruit set با ترکیبی از اوره ۵ در هزار، سولفات روی ۵ در هزار، اسیدبوریک ۵ در هزار یکبار در آخر تابستان پس از برداشت میوه و قبل از ریزش برگها و دیگری درآخر اسفند تا اوائل فروردین قبل از بازشدن جوانه های گل.

آفات و بیماریهای گیاهی بادام

۱. بیماری غربالی ( Shot hole ):
در زمانی که هوای بهاری بارانی و آب یا آبیاری بارانی به صورت متوالی شاخ و برگها را مرطوب می کند بیشترین خطر بالقوه را نشان داده و گسترش می یابد.
یک همه گیری اوائل فصل بیماری غربالی ممکن است منجر به ریزش شدید برگها و سقوط میوه ها شود.

2. زنبور مغزخوار بادام:
این آفت مستقیماً به میوه حمله می کند و در اثر تخم ریزی این آفت میوه های جوان ریزش می کند میوه هائی که روی درخت باقی می مانند مومیائی شده و محل زمستان گذرانی لارو میشوند. برای مبارزه با آن حذف مکانیکی میوه های باقیمانده و جمع کردن و سوزاندن میوه های ریزش کرده روی زمین بهترین راه حل است. سمپاشی با سموم فسفره جذبی مثل فوزالن در مرحله اوج پرواز حشرات نیز مفید است.

3. سرشاخه خوار هلو:
یک آفت عمده بادام و هلو است. این آفت به سایر میوه های هسته دار هم حمله می کند. سرشاخه خوار هلو به صورت اولین و دومین مرحله لاروی در سلولها و عمدتاً در زیر پوست ضخیم تنه در محل اتصال چوبهای یک تا سه ساله زمستانه گذرانی می کند. در خلال گلدهی و ریزش گلبرگها دوره های زمستان گذرانی کرده سرشاخه خوارها مهاجرت می کنند تا از برگهای جوان و جوانه ها تغذیه کند.
علاوه بر خسارت مستقیم ناشی از فعالیت تغذیه سرشاخه خوار هلو به مغزها به نظر میرسد که کرم پرتقال ناول ماده را جذب کرده و سبب تخم گذاری بر همان میوه میشود به این ترتیب خسارت سرشاخه خوار هلو ممکن است مسئول گسترش آلودگی کرم پرتقال ناول به درصدهای بالاتری از آنچه که در غیاب آن اتفاق می افتد باشد.

تنظیم فواصل بین درختان:
در بادام های آبی فواصل کاشت ۶×۵ متر و بصورت سیستم مستطیلی می باشد و در مناطق کوهستانی فواصل کاشت ۵×۵ یا ۶×۶ متر و بصورت مربعی می باشد. در مناطق گرمسیری که مشکل سایه اندازی به علت نور زیاد وجود ندارد میتوان از سیستم مربع ، مثلثی بفواصل ۵×۵ یا ۶×۶ متراستفاده کرد.
در سیستم دیم فواصل بین درختان براساس میزان بارندگی متغیر بوده وبین ۸×۶ تا ۱۲×۱۲ متر انتخاب می شود.