نهال درختان میوه کمیاب

پیشنهاد محصول

نهال گیلاس

مشاهده محصول

نهال درخت ماکادیما

ماکادمیا درختی است که میوه آن گرانترین و مرغوبترین خشکبار جهان به شمار می رود. ماکادمیا بومی استرالیا است و در جنگل های بارانی و مکانهای مرطوب نزدیک نهرها  رشد خوبی دارد. آفتاب  کامل  با اندکی سایه برای گیاه مناسب است و عملکرد مغز را افزایش می دهد. اما اگر کشت تجاری ماکادمیا مد نظر نباشد، سایه را به آسانی تحمل می کند.ماکادمیا به خشکی مقاوم است و باد، سرمای شدید و شوری را نمی تواند بپذیرد. همچنین نیازی به خاک حاصلخیز ندارد. در هر ترکیب خاک از سبک تا سنگین  اما با زهکشی خوب رشد می کند.
کوددهی ماکادمیا
پس از کاشت حداقل تا یکسال نباید درخت جوان را کود داد، تا کاملا محکم و استوار شود. وقتی درخت محکم شد و شروع به رشد کرد کوددهی منظم باید انجام گیرد . کود را نباید با خاک مخلوط کرد. هرگز نباید کود با ساقه درختان جوان در تماس باشد. به همین دلیل کود باید به طور یکسان در فاصله ۲۰ سانتی متری ساقه تا حدود ۵۰ سانتی متری محل آبریز درخت پخش شود.

آبیاری ماکادمیا
اگر در محل کاشت ماکادمیا بارندگی نباشد زمان آبیاری و مقدار آبی که به درخت باید داده شود بسیار مهم می‌باشد. کمبود آب سبب کند شدن رشد درخت و همچنین کاهش کیفیت و کمیت خشکبارها می‌گردد.در قسمت هایی از کشور که بارندگی زیاد است این درخت بصورت دیم کشت می شود.

نهال گردو ژنوتیپ

نهال گردو ژنوتیپ ، پیوندی جدید است که از کاشت هسته بذری با تلقیح آزاد از یک رقم گردوی کالیفرنیایی در آمریکا به دست آمده است.نهال گردوی ژنوتیپ ظرفیت باردهی بسیار بالا و حداقل تا ۶۰ درصد بیش از ارقام نهال گردو دیگر است و  میوه های آن جانبی و بسیار زودرس است و با تنه نیمه بلند و نیمه گسترده ای که دارد حتی به شکل پرچین نیز می توان آن را در باغ کاشت.جوانه های گردو ژنوتیپ 8 روز زودتر از انواع نهال دیگر می باشد . درخت گردو ژنوتیپ نیمه قوی است و به پایه های قوی نیاز دارد. میوه آن گرد، به اندازه حدود ۳۲ میلی متر و دارای پوستی کاملاً متصل و خشابی است.گردو ژنوتیپ برتر پیوندی به دلیل دیررسی، بیشتر آجیلی مصرف می شود. طعم مغز گردوی آن معمولاً بسیار مطبوع و رنگ آن روشن است که در جعبه های بسته بندی به تدریج کمی تیره می شود. نهال گردو ژنوتیپ نسبت به سرمای بهاره بسیار مقاوم میباشد.
برای پر شدن مغز گردو و افزایش چربی آن، دمای ۳۳-۲۷ درجه سانتی گراد در طول چند هفته قبل از برداشت ضروری میباشد.

نهال درخت آواکادو

آووکادو و یا گلابی تمساح نام درخت و میوه  ی این درخت است. این گیاه بومی مکزیک و نواحی مرکزی قاره امریکا می باشد. نواحی گرمسیری برای کاشت گیاه مناسب است. این درخت همیشه سبز رشد سریعی دارد و تا 20 متر رشد می کند. شاخ و برگ متراكمی دارد. طول برگ هایش از 10 تا 20 سانتی متر و عرض آن ها 3 تا 6 سانت می شود که تا 2 یا 3 سال روی درخت باقی میمانند. گل های این گیاد در ماه دی و اسفند نمایان می شوند و حدود 200 تا 300 شکوفه خواهد داد. این گل ها توسط زنبورها در گرده افشانی تسریع می شوند.خاک این گیاه باید همواره مقداری مرطوب باشد ولی خیس نباشد. یعنی زمانی که سطح خاک نسبتاً خشک شده بود می توان نسبت به آبیاری آن اقدام کرد. آبیاری بیش از حد سبب زرد شدن برگ ها و در نهایت سبب مرگ گیاه خواهد شد. میوه های گلابی شکل آن انواع مختلف دارد، در نوع غیر غربی میوه هایی سبز کمرنگ با اندازه ی بزرگ و بیش از 1 کیلوگرم دارد. در گونه ای دیگر ميوه‌هاي تخم‌ مرغي يا گلابي ‌شكل متوسط به رنگ سبز و با سطح ناصاف دارند و بعد از رسیدن سیاه رنگ می شوند. انواع دیگر میوه هایی کوچک و سبک تر تا 300 گرم، همراه با پوستی نازک دارند. زمان رسيدن ميوه از 6 تا 12 ماه در گونه‌هاي مختلف متفاوت است، میوه زمانی می رسد که از درخت چیده شود و ممكن است بعد از رسيدن نيز به بزرگ شدن ادامه دهد. در زمان برداشت، میوه سفت می شود و بتدریج بافتش نرم می گردد. گوشت میوه سبز درخشان و رنگ پريده ، روغنی ، بی مزه است ، بذر آن در دوطرف پهن ، گرد ، مخروطی يا تخم مرغی شکل است، سخت، سنگين، به رنگ عاج فيل ولی در دو پوشش نازک قهوه ای محصور شده است و اغلب به گوشت آواکادو چسبيده است ،گاهی ميوه به خاطر فقدان گرده افشانی و ديگر عوامل، بدون بذر می شود
تکثیر آووکادوو به روش های کشت بذر، ریشه دار کردن قلمه و پیوند صورت می گیرد. برای کشت بذر بهتر است پس از برداشت میوه و قبل از خشک شدن هسته به کشت آن در خاک یا آب اقدام کرد. این هسته ها در آب نیز جوانه می زنند. گیاهان حاصل از کشت بذر پس از 6 تا 7 سال به باردهی می رسند که نسبت به روش های دیگر تکثیر این زمان طولانی تر است. در روش های دیگر، گیاهان حاصل زودتر به باردهی خواهند رسید. در تکثیر از طریق قلمه می توان برای افزایش ریشه زایی از هورمون های ریشه زایی نیز استفاده کرد. تکثیر آووکادو از طریق پیوند، اکثراً به منظور افزایش کیفیت و کمیت میوه های تولید شده مورد استفاده قرار می گیرد. گیاهان پیوندی نسبت به گیاهان تولید شده از طریق بذر (هسته)، میوه دهی بهتری دارند.

نهال درخت پشن فروت

این گیاه با ساقه‌های محکم رونده ای است که به وسیله پیچک‌ها تقریبا به هر نگهدارنده‌ای می‌چسبد اما هر سال باید آن‌ها را با داربست‌های قوی هدایت و نگهداری کرد. این ساقه ها می‌توانند ۱۵ الی ۲۰ فوت در سال رشد کنند و معمولا زندگی کوتاهی بین ۵ الی ۷ سال دارند. شاخ و برگ‌های متناوب پشن فروت همیشه سبز هستند، وقتی که برگ‌ها به حد بلوغ رسیده وکاملا دندانه دار شدند سه قسمتی می‌شوند.آن‌ها ۳ الی ۸ اینچ طول داشته و سطح روی برگ سبز پررنگ و صیغلی، پایین برگ کم رنگتر است.
ساقه‌ها جوان و پیچک دار بارنگ‌های قرمزیا ارغوانی که بطور ویژه فرم زرد رنگ به خود می‌گیرند.
بهترین آب و هوا برای پرورش این میوه نواحی ای است که از یخبندان به دور اند و نیمه گرمسیری هستند. ساقه های این درخت برای رشد به نور کامل نیاز دارند و آفتاب فراوان باید به آن ها برسد.دو رقم اصلی پشن فروت وجود دارد. پشن فروت بنفش با نام علمی passiflora edulis f و پشن فروت طلایی با نام علمی flavicarpa، پشن فروت طلایی با نام پشن فروت گرمسیری یا گل ساعتی گرمسیری هم شناخته می‌شود. یک نوع پشن فروت هیبرید نیز وجود دارد.پشن فروت بنفش بومی برزیل می‌باشد. هیچ کس نمی‌داند پشن فروت طلایی از کجا آمده است. پشن فروت طلایی یا گرمسیری کمی بزرگتر و ترش تر از پشن فروت بنفش می‌باشد. پشن فروت بنفش شیرین است. اگر شما در یک منطقه گرمسیری زندگی می‌کنید بهتر است پشن فروت طلایی یا گرمسیری را پرورش دهید ولی اگر در مناطقی با زمستان های سرد زندگی می‌کنید پشن فروت بنفش یا یک نوع هیبرید را پرورش دهید.

تکثیر با بذر

معمولا تكثیر گیاه پشن فروت از بذر می باشد. بذوری كه بلا فاصله پس از جدا شدن از میوه كاشته می شوند بذرها حدود 10 تا 20 روز بعد از کاشت جوانه می‌زنند. هرچه بذرها جوان تر باشند جوانه زنی زودتر انجام می‌شود. حتی گاهی اوقت جوانه زنی در عرض دو روز هم انجام شده است. اگر بذرها کهنه تر باشند ممکن است جوانه زنی تا یک ماه طول بکشد.چند راه برای سریع تر شدن جوانه زنی وجود دارد. مثلا می‌توان قبل از کاشت، بذرها را به مدت 24 ساعت در آب گرم خیساند، بعضی بذرها را قبل از کاشت در سرکه یا اسید های ضعیف قرار می‌دهند. خاک های اسیدی هم برای جوانه زنی بذر گیاه پشن فروت مناسب هستند. زمانی که بذرها تازه باشند هیچ مشکلی برای جوانه زنی پیش نخواهد آمد. دمای مناسب برای جوانه زنی گیاه پشن فروت 21 تا 29 درجه سانتی گراد می‌باشد. بذور باید در عمق 3 الی 2 سانتیمتری بستركاشته شوند و گیاهچه ها بهتر است زمانی كه 20 تا 30 سانتیمتر ارتفاع دارند نشاكاری شوند.
تکثیر با قلمه

با آبیاری مناسب و دمای معتدل میتوان قلمه ها را ریشه دار کرد.
خوابانیدن شاخه

قابل تکثیر است
 پیوند زدن

پشن فروت طلایی به عنوان یک پایه پیوند برای نوع بنفش در استرالیا مورد استفاده قرار می گیرد.